อายุ 16 ปี ปัจจุบันกำลังศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ศิลป์ภาษาจีน โรงเรียนสตูลวิทยา ได้เดินทางไปศึกษาแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม ณ ประเทศนิวซีแลนด์ เมือง Wellington ซึ่งเป็นเมืองหลวง และ อยู่ทางเกาะเหนือ เป็นระยะเวลา 3 สัปดาห์ ตั้งแต่วันที่ 20 มีนาคม ถึง 10 เมษายน พ.ศ.2561
เหตุผลที่เลือกไปประเทศนิวซีแลนด์ เพราะว่าโดยส่วนตัวเป็นช่างภาพเยาวชน และมีความชอบทางด้านภูมิประเทศที่มีความโดดเด่นในการอนุรักษ์ธรรมชาติ สัตว์ป่านานาชนิด และ บรรยากาศที่งดงามของประเทศนิวซีแลนด์ ทั้งการจราจร ความเป็นอยู่ในประเทศ รวมทั้งที่ตัวกระผมเองก็ชอบภาษาอังกฤษ แต่ไม่เก่งจึงอยากไปหาประสบการณ์ทางด้านภาษา เพื่อใช้ในการศึกษาต่อไปในอนาคต
กระผมคิดว่าการตัดสินใจครั้งนี้เป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง เพราะตลอดมากระผมเชื่อว่าภาษาคือการสื่อสารที่สำคัญ และ มีประโยชน์มาก นอกจากนี้การที่จะได้ออกไปต่างบ้านต่างเมืองที่ไม่ใช่ประเทศไทยของเรานั้น ยังสามารถทำให้เราทุกคนได้เรียนรู้ และเปิดโลกกว้างให้เราได้ศึกษา กล้าที่จะพัฒนาตัวเองในการไปเจอสิ่งใหม่ๆอยู่เสมอๆ และในอนาคตเราทุกคนยังสามารถนำภาษา ประสบการณ์ และทักษะการใช้ชีวิตที่ได้จากการไปแลกเปลี่ยนมาใช้เป็นไหวพริบ และกล้าที่จะเผชิญปัญหา หรืออุปสรรคต่างๆ
กระผมจึงคิดว่าคนที่เรียนรู้ภาษามากก็ยิ่งได้เปรียบมากกว่าคนอื่นๆ เพราะฉะนั้นเราทุกคนไม่ควรมองข้ามทักษะทางด้านภาษา ทักษะทางด้านการใช้ชีวิต การเอาตัวรอดอย่างสุจริตในยุคที่มีการพัฒนา และมีการแข่งขันสูงมากขึ้น บางคนอาจจะมองว่าการเดินทางไปศึกษาแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมระยะสั้น 3 สัปดาห์ อาจจะดูน้อยเกินไป อาจไม่คุ้มกับการไปศึกษา เหมือนโครงการอื่นๆที่ไปเป็นเวลา 1 ปีเต็ม แต่สำหรับกระผมแล้ว อยากจะบอกเลยนะครับว่า การที่ได้ไปศึกษาแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมระยะสั้นที่ใครๆมองว่าน้อย แต่กลับได้ประโยชน์มากมาย กลับทำให้กล้าที่จะทำสิ่งต่างๆมากขึ้น และกล้าที่จะใช้ภาษา กล้าที่จะพูด กล้าที่จะฝึกทำอะไรด้วยตัวเอง และกล้าที่จะออกจากโซนเดิมๆ นิสัยเดิมๆของตัวเองที่เคยเป็นอยู่ กล้าที่จะคิด กล้าที่จะปรับตัวให้เข้ากับสังคม เพื่อนๆ คุณครู โฮสต์เฟมิลี่ ผู้คนมากยิ่งขึ้น หรือเรียกได้ว่าสั้นมากแต่คุ้มค่ามากๆเลยหละครับ
เพราะเพื่อนของกระผมเคยเดินทางไปแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมกับโครงการ ECE และ UCE เพื่อนของกระผมเดินทางไปประเทศอังกฤษ 5 สัปดาห์ และ นิวซีแลนด์ 3 สัปดาห์ จึงทำให้กระผม และ ครอบครัวมั่นใจมากขึ้นว่า โครงการ ECE และ UCE นั้น สามารถดูแลติดตามอย่างใกล้ชิด และ ใส่ใจกระผมได้เช่นกัน ซึ่งเมื่อกระผมเลือกไปทางโครงการก็ไม่ทำให้ผิดหวัง เพราะทางโครงการ ECE สามารถดูแลนักเรียนได้ดีทั้งก่อนไปจนถึงกลับมาอย่างมีระบบ ระเบียบ ไม่ทำให้เด็กๆอึดอัดใจ หรือ ไม่กล้าแสดงออก และ ยังสามารถให้คำปรึกษา คำแนะนำต่างๆได้ดีมากเพื่อเป็นประโยชน์ในการเดินทางไปใช้ชีวิตในต่างประเทศ รวมทั้งพี่ๆอาสา และ เจ้าหน้าที่ของโครงการก็น่ารัก เป็นกันเองมากๆอีกด้วย
การใช้ชีวิตของกระผมในต่างประเทศกับเพื่อนๆ และ ครอบครัวอุปถัมภ์ หรือ HOST FAMILY ตลอดระยะเวลา 3 สัปดาห์ ทำให้กระผมรู้จักแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าต่างๆในการอยู่ร่วมกันในสังคมที่ไม่เหมือนกับไทย และสอนให้เรียนรู้วัฒนธรรมที่แปลกใหม่ต่างๆ ทำให้กระผมมีการพัฒนาอย่างเห็นได้ชัดเจน โดยเฉพาะด้านภาษา ทำให้กล้าพูด กล้าถาม-ตอบมากยิ่งขึ้น และการกล้าที่จะแสดงออก
นอกจากนี้ในเรื่องกิจกรรมในต่างประเทศนั้น กลุ่มของกระผมได้รับคำชมเชยจากครอบครัวอุปถัมภ์ เพื่อนๆ และทางโรงเรียนที่ไปศึกษาว่าสามารถเผยแพร่วัฒนธรรมไทยได้ค่อนข้างดี นอกจากนี้กระผมก็ได้ทำกับข้าวอาหารไทยให้โฮสต์ทานถึง 6 อย่าง อาทิเช่น ต้มยำกุ้ง ผัดพริกเผาทะเล กะเพราไก่สับ แกงเขียวหวาน ผัดไทย และ ไข่เจียวฟูๆ โฮสต์ของกระผมชอบมากๆเลยครับ ถึงขึ้นของสูตรของอาหารต่างๆที่ผมทำมาทำให้ผมชิมว่ารสชาติได้หรือเปล่า แถมจะเอาไปให้เพื่อนบ้านทานอีกด้วยครับ เป็นความประทับใจ และ ความทรงจำที่ดีมากๆในการสานสัมพันธไมตรีกับโฮสต์เฟมิลี่อีกด้วยครับ โดยตลอดเวลาที่อยู่นิวซีแลนด์กระผมใช้วิธีการสังเกต และการปรับใช้ให้เข้ากับวัฒนธรรมในประเทศนิวซีแลนด์
ด้านชีวิตกับครอบครัวกระผมก็เปิดใจรับปัญหา และปรับตัวให้เข้ากับครอบครัวซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่ยากเลยครับ ทำให้กระผมรู้สึกอบอุ่น เหมือนครอบครัวจริงๆครับ ซึ่งสามารถใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุขกับโฮสต์เฟมิลี่เหมือนกันครับ ได้รับความรัก ความอบอุ่นอย่างเต็มที่ อีกทั้งมีส่วนร่วมในกิจกรรมในครอบครัวของโฮสต์ด้วยครับ เขาดูแล และเอ็นดูเราเหมือนลูกเลยครับ เวลาว่างกระผมก็จะช่วยโฮสต์เฟมิลี่ล้างจาน เตรียมกับข้าว ชงชา ทำขนมอยู่เสมอๆครับ ทำให้เราใกล้ชิดกันมากๆครับ
ส่วนทางด้านเพื่อนที่นิวซีแลนด์ ได้รับการต้อนรับอย่างดี และ สนิทกันเร็วมากๆเลยครับ เป็นเพื่อนที่น่ารัก และดีมากๆครับ ทั้งได้ร่วมกิจกรรมด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน และเรียนด้วยกันครับ ทางด้านคุณครูก็น่ารักมากๆครับ ดูแล เอ็นดู ค่อยแนะนำ และ ช่วยเหลือตลอดๆเลยครับ
ปล.วันกลับร้องไห้กันถ้วนหน้าเลยครับ55555555 พิมพ์ไปก็คิดถึงไปครับ กลับมาก็ยังติดต่อกับโฮสต์ และ เพื่อนๆตลอดเลยครับ
ครอบครัวอุปถัมภ์ของกระผมดูแลกระผมเป็นอย่างดีทั้งด้านอาหาร ด้านเสื้อผ้า ความสะอาด ห้องนอน การมารับ-ส่งที่โรงเรียน หรือ สถานที่ต่างๆทั้งเช้า และ เย็น แต่หลังๆก็จะขึ้นบัสไปไหนมาไหนเองครับ เพราะทางโครงการ และ โรงเรียนมีบัตรขึ้นบัสให้ครับ และ ยังได้มีโอกาสไปเที่ยวกับโฮสต์ในช่วงวันหยุดอีสเตอร์ด้วยครับที่งาน Armageddon งานร่วมสินค้าและภาพยนต์ต่างๆครับ ในส่วนของด้านอาหารครอบครัวอุปถัมภ์ได้ทำอาหารที่กระผมไม่เคยได้รับประทาน เช่น สเต็กเนื้อแกะ ไส้กรอกแกะ บาบีคิว และปลาแซลมอลจี่ไฟอ่อนๆเสิร์ฟคู่กับเลม่อน และโฮสต์จะซื้ออาหารมาตุนไว้ในตู้เย็นเผื่อเราอยากทานในตอนกลางคืนครับ น่ารักมากๆเลยครับ
สถานที่ที่กระผมประทับใจมากก็มีหลายที่เลยครับ หรือ เรียกว่าแถบทุกที่เลยก็ได้ครับ ได้แก่ Lambton Quay, Cuba Street, Zealandia, Beehive, Te Papa and Street ต่างๆครับ ซึ่งเป็นเมืองท่องเที่ยวที่สวยงาม และ อนุรักษ์ธรรมชาติมากด้วยครับ การไปเที่ยวในบางสถานที่ทางโรงเรียนได้จัดให้กลุ่มของกระผมเดินทางไปพร้อมกันทั้งหมดรวมอาจารย์ประจำกลุ่ม 24 คนครับ และ นอกเหนือจากนั้นกระผมและเพื่อนๆในกลุ่มได้พบกับเมืองที่สวยงามพร้อมกับทะเลที่ครามที่สวยมากๆครับ ป่าไม้ พรรณพืช สัตว์นานาชนิด ซึ่งสวย และ น่ารักมากๆครับ กิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนได้ให้ไปทำร่วมกันมีมากมายเลยครับ เช่น ว่ายน้ำ ปีนผาจำลอง ทานอาหารในร้านที่ต้องห้ามพลาดในนิวซีแลนด์อีกด้วยครับ
เรื่องการเรียนในโรงเรียนกระผมได้เรียนที่ St Catherine’s College School เป็นโรงเรียนหญิงล้วนครับ ซึ่งในวันแรกมีการต้อนรับด้วยพิธีแบบชนเผ่าเมารีซึ่งมีความน่ารัก และอบอุ่นอย่างมากครับ หลังจากนั้นทางโรงเรียนได้แนะนำให้รู้จักกับเพื่อนชาวต่างชาติ (บัดดี้) ที่จัดให้มาดูแลกระผม 1 คน ชื่อ Tatenda อายุ 16 ปี เธอเป็นคนนิวซีแลนด์ และ มีเชื้อของชนเผ่าเมารีด้วยครับ กระผมได้เรียนวิชาภาษาอังกฤษปรับพื้นฐาน วิชาคณิตศาสตร์ วิชาบัญชี วิชาดนตรี วิชาพละ วิชาศิลปะ วิชาวิทยาศาสตร์ ภาษาเมารีครับ และ ในห้องเรียนเน้นการแสดงความคิดเห็น และ แลกเปลี่ยนความคิดโดยทุกคนจะยกมือถาม และ ตอบอยู่เสมอซึ่งเป็นเรื่องที่เห็นได้น้อยในเมืองไทย ในโรงเรียนทุกคนจะเป็นมิตรต้องการเรียนรู้ และสนใจในวัฒนธรรมไทยซึ่งเป็นผลดีต่อประเทศไทยที่จะได้เผยแพร่วัฒนธรรมให้คนต่างชาติได้รู้จักมากขึ้นในระดับสากล กระผมไหว้อย่างไทย และยิ้มอยู่เสมอเพื่อแสดงถึงความเป็นมิตร และวัฒนธรรมของความเป็นอยู่ของไทย ยังสอนพูดภาษาไทยอีกด้วยนะครับ
ส่วนเพื่อนๆในกลุ่มที่เดินทางไปด้วยกันนั้น น่ารัก และช่วยเหลือกันมาตลอดครับ ในกลุ่มกระผมมีตั้งแต่ระดับ ม.2 – ม.6 เลยครับ ซึ่งพวกเราทุกคนสนิทกันมากๆครับ วันกลับนี่ร้องไห้หนักมาครับไม่อยากจะจากกันเลยครับ ร่วมทุกข์สุขสนุกสนานมาด้วยกันตลอดครับ
และหลังจากที่ได้กลับมาจากประเทศนิวซีแลนด์แล้ว ทำให้กระผมมีการพัฒนาในหลายๆด้านมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัดครับ เช่น มีความคิดที่เป็นระบบ ระเบียบ รู้จักคิด วิเคราะห์ และแก้ไขปัญหาต่างๆได้ดี รู้จักปรับตัวเข้ากับสังคมต่างๆมากขึ้น รวมไปถึงทักษะการใช้ชีวิตที่มีมากขึ้น และ ทักษะด้านภาษาทำให้มีความคิด มุมมองที่เปิดกว้างมากขึ้น และได้รับโอกาสดีๆมากมายครับ
กระผมไม่นึกเสียใจ และเสียดายเลยครับที่ไปศึกษาแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมที่ต่างประเทศกับโครงการเยาวชน ECE และ มั่นใจมากด้วยว่าตัดสินใจได้ไม่ผิดจริงๆครับ ทั้งนี้การไปศึกษาแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม นอกจากได้ประโยชน์มากมายต่อตัวเราแล้ว ได้ประสบการณ์ที่มากมายในการไปใช้พัฒนา และต่อยอดความคิด การศึกษา และเนื่องจากที่กระผมเป็นดีเจ ช่างภาพเยาวชนจึงนำมาเผยแพร่ผ่านรายการวิทยุ ภาพถ่าย และบอกต่อให้หลายๆคนกล้าที่จะตัดสินใจ กล้าที่จะออกมาจากคอมฟอร์ทโซนของตัวเอง กระผมจึงอยากให้ทุกคนที่สนใจไปศึกษาแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม ณ ต่างประเทศหากมีโอกาส และ ได้รับประสบการณ์ในการใช้ชีวิตที่ต่างประเทศเช่นเดียวกับกระผมนะครับ และสุดท้ายนี้ กระผมอยากจะฝากข้อคิดให้ทุกๆคนนะครับว่า
เพราะทุกคนมีความฝันครับ และควรจะพยายามทำมันให้สำเร็จอย่างสุจริตที่สุดครับ เพราะว่า “จุดยืนของเราทุกคนนั้นไม่ใช่พื้นดิน แต่คือความจริงที่รอคอยตัวเราพัฒนานั้นเองครับ” สามารถปรึกษาได้กับทางโครงการ หรือสอบถามประสบการณ์กับผมเพื่อความแน่ใจได้ครับทาง
นายเมธาสิทธิ์ จิตต์หลัง (เต้ย/โทอี้)
เยาวชน ECE รุ่นที่ 47 เมษายน 2561
ประเทศนิวซีแลนด์ 3 สัปดาห์
เมือง Wellington
